Organik Çevre Kirleri ve Endometriozis

Anahtar Noktalar:  Derin infiltratif endometriozisi (DIE) olan hastalarda, yağ dokusunda, kontrol grubuna kıyasla daha fazla konsantrasyonda kalıcı organik kirletici madde  bulunur.

Önemi:  Yağ dokusunda organik çevre kirletici düzeyleri DIE ile ilişkili olabilir.

Ne yapıldı?

• Eşzamanlı çikolata kisti (endometrioma) varlığında veya eşzamanlı çikolata kisti olmaksızın organik çevre kirleticilere maruz kalma ilişkilerini değerlendiren vaka kontrol çalışması idi.
• Endometriozis hastaları (n = 55) ve kontrol grubundan (n = 44) yağ dokusu ve serum örnekleri toplandı.
• Analizler için hedeflenen kirleticilere dioksinler, poliklorobifeniller (PCB), polibromlu difenil eterler (PBDEs), polibromlu bifeniller (PBBs), hekzabromosiklododekanlar (HBCDs) ve organoklorin böcek ilacı (OCPs) dahil edildi.

Veri

• DIE’li hastalar, yağ dokusunda DIE’si olmayan kontrol hastalarına göre (özellikle OCDF, PCB 118, PCB 123, PBB 153 ve cis-heptaklor epoksit, oksiklordan, trans-nonachlor, dieldrin ve HCB gibi çeşitli OCP’ler) kıyasla daha yüksek konsantrasyonlarda çeşitli organik çevre kirletici konsantrasyonlarına sahiptir.

Çalışmanın Kısıtlamaları

• Mütevazı numune boyutu
• Kontrollerin muhtemel yanlış sınıflandırılması, analizi tersine döndürebilir
• Gözlemsel çalışmalar iç güvenlik yanlılığına sahip olabilir

Özet

Son on yılda  kimyasallara maruz kalma ile jinekolojik hastalıklar arasındaki ilişkiyi öne süren kanıtlar artmaktadır. Kemirgen ve primat deneysel modellerde, önceden dioksinlere maruz kalma ile endometriyozisin başlangıcı arasında tutarlı ilişkiler bulunmuştur. Daha önceki araştırmacı çabalara rağmen, varolan mevcut çalışmalar, metodolojik ve nüfus heterojenliği nedeniyle nispeten yetersiz kalmaya devam etmektedir.

Ploteau ve arkadaşları eş zamanlı çikolata kisti olan ya da olmayan derin infiltran endometriozis varlığı ile organik çevre kirleticilere maruz kalma arasındaki ilişkileri değerlendirmek üzere Environment International adlı dergide yayınlanan bir vaka kontrol çalışması yürüttü. Araştırmacılar, Fransa’nın Pays de la Loire kentinde 2013 ve 2015 yılları arasında kaydedilen endometriozis (n = 55) ve kontrollerden (n = 44) alınan yağ dokusu ve serum örneklerini analiz ettiler. Dioksinler, poliklorobifeniller (PCB), polibromlu difenil eterler (PBDEs), polibromlu bifeniller (PBB’ler), hekzabromosiklododekanlar (HBCD’ler) ve organoklorli böcek ilacı (OCP’ler) gibi 76 organik kirleticisine  kütle spektrometrisi yapıldı.

Sonuçlar, yağ dokusundaki birkaç dioksin, PCB, BFR ve OCP’nin maruz kalma düzeylerinin kontrol grubuna kıyasla derin infiltran endometriozisli kişilerde daha yüksek olduğunu gösterdi. Bilim adamlarının organik kirleticilerle endometriozis arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmak için yağ dokusunu kullandıkları ilk çalışmadır. Yağ dokusuna maruz kalma belirteçleri, serum maruz kalma belirteçlerinden bu çalışmada daha kuvvetli göstergeler olarak izlendi.

Araştırmanın bazı kısıtlılıkları, daha fazla geçerlik onayı gerektiren ılımlı örneklem boyutu ve gözlemsel çalışma tasarımları ile kontrol hastalarının yanlış sınıflandırılması olabilir. Bu nedenle, endometrioziste organik çevre kirleticilerin herhangi bir nedensel rolünü anlamak için daha büyük bir nüfusta gelecekte yapılacak araştırmalara ihtiyaç duyulacaktır.

Kaynak Site: http://www.endonews.com
Çeviren: Dr. Işıl AYHAN